De ultieme deodoranttest...Dragons' Den

Oprichter Matt geeft ons een kijkje achter de schermen bij alles wat met Dragons' Den te maken heeft.

7 juli 2021. Ik had net de nacht in het ziekenhuis doorgebracht om te helpen bij de geboorte van Fleur, ons eerste kind, en Eddie was net van de trap gevallen en had zijn been gebroken. Maar met bleke ogen en strompelend baanden we ons een weg naar BBC Manchester, gewapend met 50 dozen deodorant, een gigantische vuilnisbak en heel veel zenuwen. We stonden op het punt om onze deodorant aan de ultieme test te onderwerpen... in de vurige buik van de Dragons' Den. Maar eerst dit...

Waar gaat de bak over?

Ongeveer een maand voor de opnames kregen we een telefoontje van een producer bij de BBC die ons de kans bood om aan de Den deel te nemen. Om eerlijk te zijn was het te vroeg; we hadden het bedrijf nog niet eens gelanceerd, maar om de wereld te redden moeten we het de wereld vertellen en dit was een geweldige kans om precies dat te doen... Ik had ook nog een appeltje te schillen nadat ik een keer gezakt was voor een screentest voor Come Dine With Me.

De producent legde me uit dat we misschien wel in de show zouden komen, maar dat er geen garantie was dat onze pitch het zou halen. Duswerd al snel besloten dat de enige manier om onze plek op tv te garanderen was dat ik me in een vuilnisbak zou verstoppen. De producent was het daar natuurlijk mee eens.

Mensen uitten wel enige bezorgdheid over ons idee. Nigel, de gezondheids- en veiligheidsvertegenwoordiger, was er één van, maar er waren ook anderen die dachten dat we ons merk en onze boodschap zouden devalueren door er als idioten uit te zien. Voor ons kon dat echter niet minder waar zijn. Een van onze kernwaarden bij Fussy is dat we het werk dat we doen serieus nemen, maar onszelf niet. De vuilnisbak was de perfecte demonstratie van deze waarde. Waarom een serieuze boodschap op een serieuze manier overbrengen? Als er iets is dat mensen zal overspoelen. De prullenbak was het.

En maak je geen zorgen, de prullenbak leeft voort. Hij werd na de show terecht in orde gemaakt en nuttig gebruikt bij de BBC.

De avond ervoor

De BBC bracht ons onder in een zeer aangenaam (functioneel) hotel en nadat we een broodje hadden gehaald bij Tesco Metro en de bedden een beetje uit elkaar hadden getrokken, gingen we aan de slag met het oefenen van onze pitch en het spelen van Draak voor de nacht door vragen naar elkaar af te vuren. Achteraf gezien had ik misschien evenveel tijd moeten besteden aan het strijken van mijn overhemd als aan het oefenen. Maar ik dacht dat de Dragons een gekreukte kraag over een vergeten marge wel zouden goedpraten. Daarom onthielden we elk nummer van het bedrijf tot op de cent, met btw, zonder btw en als percentages.

De VIP-behandeling

Aangedreven door een dubbele dosis koffie en adrenaline stapten we om 6 uur 's ochtends meteen in een taxi naar de studio waar we prompt naar onze kleedkamer werden gebracht en gingen oefenen...alweer. Om 10 uur hadden we een repetitie waar ik de bak mocht uitproberen, glimmend rood en stinkend naar bleekmiddel. Dit was een hele verbetering ten opzichte van de zwarte vuilnisbak buiten mijn flat die we gebruikten voor onze auditieband.

We zouden om 12 uur op de set staan, maar eerst was er een snelle vergadering met de Executive Producer die ons vroeg om onze waardering te herzien. De 1,5% die we bereid waren weg te geven zou blijkbaar niet goed vallen en zou geen 'geweldige tv' opleveren omdat alle gesprekken daar volledig om zouden draaien. We weerlegden dat snel en vroegen de directeur of ze al de kans had gehad om onze verkopen tot nu toe en de prognoses waarop we de waardering hadden gebaseerd te bekijken. Natuurlijk hadden ze dat niet en dus werd 'geweldige tv' in de prullenbak gegooid en bleven we achter met de cijfers. Namaste.

Het is bijna allemaal echt

Alles wat we in de Den hebben gezegd, is waar. Het moet allemaal door een lange due diligence voordat we zelfs maar kunnen pitchen en na de show worden al onze antwoorden op hun vragen nog eens gecontroleerd. Maar raad eens wat niet echt is? DE LIFT IS NEP. De deuren van de 'lift' worden aangedreven door een man die aan een touw trekt. In feite is het hele gebouw een gigantisch decor van hout en papier dat tot de grond toe afbrandt als een draak ook maar een vuurbal durft te boeren.

Wat wel heel echt is, is het veld. We werden daar 2 uur lang ondervraagd door de draken. Het was verreweg een van de meest zenuwslopende pitches die we ooit hadden meegemaakt en op een gegeven moment begon mijn linkerbeen oncontroleerbaar te trillen. De lichten, de camera, de gedachte dat alles wat we zeiden geknipt en opnieuw geknipt zou worden en op nationale tv zou komen. Maar hier hadden we voor getekend.

Zeg dat nog eens Steven

De Dragons bleven pokerface tijdens de hele pitch. Ik denk dat Peter en Steven niet eens opkeken, misschien wilden ze niet serieus omgaan met een man in een vuilnisbak die om £50.000 van hun zuurverdiende geld vroeg of misschien wilden ze niet worden afgeleid. Hoe dan ook, toen we onze financiële gegevens moesten presenteren, weerklonk de klik van pennen door de hele kamer en begonnen ze zo woedend te schrijven dat het me verbaasde dat ze hun blocnotes niet doorgebrand hadden.

Na ons inleidende praatje werden we meteen op ons gemak gesteld toen de complimenten over het product en het merk binnenstroomden. Achteraf gezien kan dat een hele slimme onderhandelingstactiek zijn geweest, een manier om ons te ontwapenen en ons een vals gevoel van veiligheid te geven. Slimme draken. Hoe dan ook, we smulden ervan en genoten vooral van Steven die ons verdedigde en Touka op zijn plaats zette tijdens een vurige woordenwisseling. Als ultieme Steven-fanboys vonden we het geweldig, helemaal toen er vanuit de coulissen werd geroepen dat Steven's microfoon was afgevallen en dat ze wilden dat hij alles nog een keer zou naspelen. Oh ga zo door Steven, als het moet.

Naar de muur?

Dit was een deel van de Den waar ik niet van genoot. Hier word je geconfronteerd met het weggeven van een deel van je bedrijf en je moet ter plekke beslissen zonder dat je de finesses van de deal en de toegevoegde waarde van de Dragons volledig begrijpt. Ik denk dat we uiteindelijk vier keer naar de muur zijn gegaan om onze opties te bespreken en de Dragons specifiek hebben ondervraagd over hoe ze ons zouden kunnen helpen. We accepteerden een deal van 5% van Deborah en Peter. Vijf keer onze oorspronkelijke vraag van 1%, maar met de belofte van Peter om onze fulfilmentkosten van de ene op de andere dag te halveren... veel meer waard voor het bedrijf dan wat we weggaven.

Zes maanden later

De deal met Peter en Deborah werd ongeveer 6 maanden post-den gesloten... naeen beetje heronderhandelen 😉. Ze zijn een fantastische aanvulling op het team. Terugkijkend zijn er natuurlijk zoveel vragen die we anders beantwoord zouden hebben, maar op dat moment, een week na de lancering van het bedrijf en met al het andere dat we aan ons hoofd hadden, denk ik dat we het goed gedaan hebben. We waren eerlijk, trouw aan onszelf en hebben nu twee geweldige Dragons aan boord die ons helpen bij onze missie om plastic voor eenmalig gebruik wereldwijd uit badkamers te bannen.